بنام الله...

سوال مدعی تناقض :

«« شراب، خوب یا بد؟! شراب و… از کارهای شیطان هستند (سوره 5 آیه 90) ولی در بهشت جوی هایی از شراب (سوره 47 آیه 15 و سوره 83 آیه 22 و 25) جاری هستند. چگونه کارهای شیطان به بهشت راه یافته اند؟ »»

آیات اشاره شده در سوال مدعی تناقض :

سوره 5 ( مائده ) آیه 90 :

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالْأَنصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٩٠﴾
ای کسانی که ایمان آوردید قطعاً هر مستی آور و قمار و چیزهایی که (بر بتها) نصب میکنید و تیرهای قرعه کشی کار زشتی است از عمل شیطان است پس از آن دوری کنید شاید شما رستگار شوید ﴿۹۰﴾

سوره 47 ( محمد ) آیه 15 :

مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ فِیهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِّن لَّبَنٍ لَّمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِینَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى ۖ وَلَهُمْ فِیهَا مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ ۖ کَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِی النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِیمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ ﴿١٥﴾
مثال باغ (بهشتی) که به کسانی که حدود خدا را رعایت میکنند وعده داده می شود در آن جویهایی پر از آب است که رنگش تغییر نمی کند (نمی گندد) و جویهایی از شیر که طعم آن تغییر نمی کند و جوی هایی از آمیخته ها (مواد مخلوط شده با رایحه ای خوش) که لذتی برای نوشندگان است و جویهایی از عسل خالص و در آن برای آنها از هر میوه ای و آمرزشی از جانب پروردگارشان است مانند کسی است که او در آتش اقامت می گزیند ؟ و از آب جوشان نوشانده می شود ؟ به طوریکه دستگاه گوارش آنها بریده می شود ﴿۱۵﴾

سوره 83 ( مطففین ) آیات 22 الی 25 :

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿٢٢﴾
البته که نیکو کاران در نعمتها هستند ﴿۲۲﴾

عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ ﴿٢٣﴾
بر تختهایی به تماشا نشسته اند ﴿۲۳﴾

تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ ﴿٢٤﴾
در چهره هایشان زیبایی نعمتها را می شناسی ﴿۲۴﴾

یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ ﴿٢٥﴾
از عطر خوشبو و مهر و موم شده نوشانیده می شوند ﴿۲۵﴾

پاسخ :

باید در نظر داشت که بر خلاف زبان فارسی در زبان عربی به هر نوع نوشیدنی شراب گفته میشود حتی آب! اما آنچه در قرآن حرام شده خمر است آن هم خمری که مستی آور یا نشئه آور باشد در زبان اصلی قرآن (عربی) در هیچ کجا شراب (نوشیدنی) که مستی نیاورد و یا خمری که مستی نیاورد حرام نشده!
خمر چیزی است که از تخمیر بدست آید اما هر نوع خمری مستی آور نیست مثلا ماست و پنیر و سرکه و دوشاب که نوعی شیره است فرایند تخمیر را طی میکنند اما سکرآور (مستی آور) نیستند بنابراین حرام نیستند و تخمیر فرایندی است که در آن باکتریها مواد قندی را به الکل و انیدرید کربن تبدیل میکنند و هر نوع خمری که مستی آور نباشد حرام نیست مانند سرکه و شیره دوشاب...
خمر فقط به معنی مستی آور ، پوشاندن و زایل کردن نیست و به معنی آمیخته و رایحه و بوی خوش نیز آمده و تضاد و تناقضی در آیات خداوند نیست...
خمر در قرآن به معنی مستی آور است که عقل را می پوشاند و زایل می کند و به هر ماده ای خواه مایع باشد و یا جامد و یا گاز اطلاق میشود که سکر (مستی و مدهوشی) ایجاد کند بطوریکه انسان نداند که چه میکند و یا چه می گوید :

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنتُمْ سُکَارَىٰ حَتَّىٰ تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ... ( قسمتی از آیه 43 سوره نساء )
ای کسانیکه ایمان آورده اید در حالیکه مست هستید به نماز نزدیک نشوید تا وقتیکه بدانید چه میگویید... ( 43 )

شراب نوعی از خمر است که مستی ایجاد میکند اما « خمر، فقط شراب نیست » و هر ماده ی مستی آور دیگری شامل خمر میشود، مواد مخدر و قرصهای روانگردان نیز نوعی از خمر هستند...
حرام بودن خمر ( هر نوع ماده ی مست کننده ) نیز در قرآن به روشنی آمده مانند حرام بودن فحشا و بغی بغیر حق :

یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ ۖ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ کَبِیرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَکْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا ۗ وَیَسْأَلُونَکَ مَاذَا یُنفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ ۗ کَذَٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّـهُ لَکُمُ الْآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرُونَ ﴿٢١٩﴾ سوره ی بقره
از تو درباره ی مستی آور و قمار می پرسند بگو در آن دو گناه بزرگی است و منافعی برای مردم و گناه آن دو بزرگتر از نفع آنهاست و از تو می پرسند چه چیز را انفاق کنند بگو عفو (کنید). بدین گونه خدا آیات را بیان میکند باشد که شما تفکر کنید ﴿۲۱۹﴾

آیه ی 33 سوره اعراف حرام بودن آنچه بنام اثم و بغی آمده را به مومنان متذکر می شود :

قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالْإِثْمَ وَالْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَأَن تُشْرِکُوا بِاللَّـهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَأَن تَقُولُوا عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٣٣﴾
بگو غیر از این نیست که پروردگارم فحشا را حرام کرده آنچه را که از آن پیدا و پنهان است و اثم و بغی بناحق را (نیز حرام کرده) و آنکه کسی را با خدا شریک گردانید آنچه را که هیچ دلیلی برای آن نازل نکرده و آنکه بر خدا بگویید آنچه را نمیدانید (تمام این موارد حرام است) ﴿۳۳﴾

و چون در آیه 33 اعراف می فرماید : انما حرم ربی ... { الاثم } همانا پروردگارم اثم را حرام کرده است...
و درباره شراب می فرماید : فیهما { اثم } کبیر : در آنها یعنی خمر و قمار اثم بزرگی است...
به این ترتیب برای ما مشخص می شود که خوردن شراب که نوعی از خمر است حرام است.!

با این توضیحات ببینیم با توجه به اینکه در قرآن، خمر حرام شده آیا این حرام بودن در دنیاست و یا در آخرت هم حرام است ؟ آیا قرآن آنگونه که مدعی تناقض میگوید دچار تناقض است که خمر را در جایی حرام و جای دیگر به عنوان پاداش مطرح میکند؟! مسئله را بررسی میکنیم :

ابتدا توجه کنیم که در آخرت، قیافه انسانها در روز حساب به مستها تشبیه میشود در حالیکه مست نیستند :

یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ کُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُکَارَىٰ وَمَا هُم بِسُکَارَىٰ وَلَـٰکِنَّ عَذَابَ اللَّـهِ شَدِیدٌ ﴿٢﴾ سوره حج
روزی که آن را ببینند هر زن شیرده ای کودک شیر خوارش را رها میکند و هر آبستنی وضع حمل میکند و مردم را میبینی که مست هستند در حالیکه مست نیستند و لکن عذاب خدا شدید است ﴿٢﴾

همچنین در قرآن از مستی و بیهوشی مرگ نیز سخن گفته شده :

وَجَاءتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِکَ مَا کُنتَ مِنْهُ تَحِیدُ ﴿۱۹﴾ سوره ق
مستی و مدهوشی مرگ به سراغش آمد آن است آنچه از آن خوشتان نمی آمد ﴿۱۹﴾

پس انسانها در قیامت مست نیستند بنا به گفته ی قرآن و نوشیدنی هایی که به مومنین داده میشود نه آنها را مست میکند و نه عقلشان را زایل میکند :

سوره ی واقعه آیات 18 و 19 :

بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ ﴿۱۸﴾ 
با لیوانهایی و گلابدانهایی و پیاله هایی از آب جاری ﴿۱۸﴾

لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَ ﴿۱۹﴾ 
که نه از آن (آب) سردرد می گیرند و نه آنکه مستی عقلشان را زایل میکند ﴿۱۹﴾

سوره ی الانسان آیات 5 و 6 :

إِنَّ الْأَبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِن کَأْسٍ کَانَ مِزَاجُهَا کَافُورًا ﴿۵﴾ 
قطعاً نیکان از کاسه ای می نوشند که مخلوطی از کافور (خوشه ی نخل) است ﴿۵﴾

عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا ﴿۶﴾
شمه ای که بنده های خدا از آن می نوشند و آن را جاری می سازند جاری ساختنی ﴿۶﴾

والسّلام...