بنام الله...

حکمت چیست ؟

برخی از اصحاب مذاهب با افتراء و کذب ، سخنانی را به محمد رسول الله نسبت میدهند که در بسیاری موارد حتی با قرآن در تضاد و تناقض است و بر گرفته از اسراییلیات قوم یهود است! آنها با بیاناتی سعی میکنند که احادیث خود را در برابر قرآن قرار داده و آنها را پر رنگ تر از قرآن جلوه دهند! آنها به زبان میگویند که قران فصل الخطاب است اما در عمل احادیث خود را به قرآن ترجیح میدهند و اگر جایی احادیث آنها با قران هم خوانی نداشت حکم خدا در قرآن را به راحتی کنار میگذارند و از احادیث خود ساخته پیروی میکنند مثلآ حکم قرآن دربارهٔ زنا یکصد ضربه شلاق است که بر مرد و زن زناکار باید زده شود این حکم به روشنی در سوره ی نور آمد :

الزَّانِیَةُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا کُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْکُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِی دِینِ اللَّـهِ إِن کُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْیَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٢﴾
زن زنا کار و مرد زنا کار را به هر کدام یکصد ضربه شلاق از جنس پوست بزنید و در دین خدا نسبت به آن دو نفر مهربانی اتخاذ نکنید اگر شما به خدا و روز آخر ایمان دارید و باید گروهی از مومنین شاهد عذاب آن دو ( زناکار ) باشند ﴿۲﴾

این تنها و تنها حکمی است که در قرآن راجع به مرد و زن زنا کار داده شده اما کتابهای حدیث با بهره گیری از اسراییلیات ، حکم سنگسار صادر میکند که بر ضد حکم خدا در قرآن است! اینها برای توجیه دروغ پردازی های خود میگویند کتاب خدا و حکمت در قران آمده و این به معنی قرآن و احادیث است آنها افتراهای خود به رسول گرامی اسلام را حکمت می نامند که در تضاد و تناقض کامل در بسیاری از احکام قرآن است که به یکی از انها اشاره کردیم. در حالیکه حکمت در قرآن ، احکامی است که از جانب خداوند حکیم بیان میشود در اینجا آیاتی از سوراین تنها و تنها حکمی است که در قران راجع به مرد و زن زنا کار داده شده اما کتابهای حدیث با بهره گیری از اسراییلیات حکم سنگسار صادر میکند که بر ضد حکم خدا در قرآن استاینها برای توجیه دروغ پردازی های خود میگویند کتاب خدا و حکمت در قران آمده و این به معنی قرآن و احادیث است آنها افتراهای خود به رسول گرامی اسلام را حکمت می نامند که در تضاد و تناقض کامل در بسیاری از احکام قران است که به یکی از انها اشاره کردم در حالیکه حکمت در قران احکامی است که از جانب خداوند حکیم بیان میشود در اینجا آیاتی از سوراین تنها و تنها حکمی است که در قران راجع به مرد و زن زنا کار داده شده اما کتابهای حدیث با بهره گیری از اسراییلیات حکم سنگسار صادر میکند که بر ضد حکم خدا در قرآن استاینها برای توجیه دروغ پردازی های خود میگویند کتاب خدا و حکمت در قران آمده و این به معنی قرآن و احادیث است آنها افتراهای خود به رسول گرامی اسلام را حکمت می نامند که در تضاد و تناقض کامل در بسیاری از احکام قران است که به یکی از انها اشاره کردم در حالیکه حکمت در قران احکامی است که از جانب خداوند حکیم بیان میشود در اینجا آیاتی از سورهٔ اسراء را برایتان مینویسیم که قرآن می گوید آنها از حکمت است. باشد که پیروان اسراییلیات دین یهود که ناآگاهانه در دام مفسدین و محرفین گرفتار شده اند متذکر شوند و مؤمنین به آیین ابراهیم حنیف بر ایمانشان افزوده گردد.

سوره الاسراء آیات 22 الی 39 :

لَّا تَجْعَلْ مَعَ اللَّـهِ إِلَـٰهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَّخْذُولًا ﴿٢٢﴾ 
با خدا الهه ی دیگری قرار نده که سرزنش شده و یاری نشده زمین گیر می شوی ﴿۲۲﴾

وَقَضَىٰ رَبُّکَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا ۚ إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ کِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا کَرِیمًا ﴿٢٣﴾
و پروردگارت حکم کرد که غیر از او را پرستش نکنید و به پدر و مادر نیکی کنید و اگر هنگام پیری هر دوی آنها یا یکی از آنها پیش تو آمدند به آنها نق نزنید (غرغر) نکنید و آنها را مایوس بر نگردانید (آنها را از خود نرانید) و به آن دو (پدر و مادر) سخنی بزرگوارانه بگویید ﴿۲۳﴾

وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا کَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا ﴿٢٤﴾
و برای رسیدن به آن دو (پدر و مادر) بالهای فروتنی از رحمت را نرم کن و بگو ای پروردگار من به آن دو رحم کن همان گونه که من را در کودکی پرورش دادند ﴿۲۴﴾

رَّبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِی نُفُوسِکُمْ ۚ إِن تَکُونُوا صَالِحِینَ فَإِنَّهُ کَانَ لِلْأَوَّابِینَ غَفُورًا ﴿٢٥﴾
پروردگارتان به آنچه در درون شماست داناتر است اگر از شایسته ها باشید پس او برای بازگشت کننده ها (از گناه) آمرزنده است ﴿۲۵﴾

وَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا ﴿٢٦﴾
و به خویشاوند حقش را بده و به بی نوا و آواره (حقشان را بدهید) و مال را ریخت و پاش نکنید که آن را تلف کنید﴿۲۶﴾

إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُوا إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ ۖ وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِرَبِّهِ کَفُورًا ﴿٢٧﴾
البته ریخت و پاش کننده ها برادران شیطان هستند , و شیطان برای پروردگارش انکار کننده است ﴿۲۷﴾

وَإِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغَاءَ رَحْمَةٍ مِّن رَّبِّکَ تَرْجُوهَا فَقُل لَّهُمْ قَوْلًا مَّیْسُورًا ﴿٢٨﴾
و اگر از آنها برای رسیدن به رحمتی از پروردگارت روی بگردانی که امید آن را داری پس به آنها سخنی آسان (قرآن را) بگو ﴿۲۸﴾

وَلَا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِکَ وَلَا تَبْسُطْهَا کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا ﴿٢٩﴾ 
و نه آنکه دستت را بسته به گردنت قرار ده و نه آنکه آن را گشوده دار آنقدر گشاده که چیزی در آن باقی نماند (نه خست به خرج ده و نه دست و دل بازی کن) که زمین گیر شوی سرزنش شدۀ حسرت کشیده ﴿۲۹﴾

إِنَّ رَبَّکَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ وَیَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ کَانَ بِعِبَادِهِ خَبِیرًا بَصِیرًا ﴿٣٠﴾
البته پروردگارت برای هر کس که میخواهد روزی را گشایش میدهد و به اندازه و مقدار می دهد (به هر کس میخواهد) مطمئن باشید که او به احوال بنده هایش آگاه و بیناست﴿۳۰﴾

وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَکُمْ خَشْیَةَ إِمْلَاقٍ ۖ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِیَّاکُمْ ۚ إِنَّ قَتْلَهُمْ کَانَ خِطْئًا کَبِیرًا ﴿٣١﴾
و فرزندان خود را از ترس تنگدستی (فقر) نکشید ما به آنها و به شما روزی میدهیم اگر آنها را بکشید قطعاً مرتکب خطایی بزرگ شده اید ﴿۳۱﴾

وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَىٰ ۖ إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِیلًا﴿٣٢﴾
و به رابطۀ نامشروع جنسی (زنا) نزدیک نشوید که البته آن فحشا و کار بسیار بدی است ﴿۳۲﴾

وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّـهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیِّهِ سُلْطَانًا فَلَا یُسْرِف فِّی الْقَتْلِ ۖ إِنَّهُ کَانَ مَنصُورًا ﴿٣٣﴾ 
و نفسی را که خدا حرامش کرده نکشید مگر به (حکم) حق (کسی را کشته باشد ویا مرتکب فساد شده باشدو.........) و هر کس مظلوم کشته شود پس ما برای سرپرستش تسلطی قرار دادیم (قصاص حق خانواده و سرپرست مقتول است اگر بخواهد میبخشد و اگر بخواهد قصاص میکند) پس در کشتار اسراف نکنید (فقط قاتل را مجازات کنید و خانواده و بستگان قاتل مصون هستند و نباید کشته شوند ) البته او (فردی که مظلوم کشته شده) یاری شده است ﴿۳۳﴾

وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْیَتِیمِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ حَتَّىٰ یَبْلُغَ أَشُدَّهُ ۚ وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ ۖ إِنَّ الْعَهْدَ کَانَ مَسْئُولًا ﴿٣٤﴾
و به مال یتیم نزدیک نشوید مگر به آنچه که آن نیکوتر است تا زمانیکه به رشد و بلوغ برسد و به عهد خود وفا کنید که از عهد و پیمان شما سوال خواهد شد﴿۳۴﴾

وَأَوْفُوا الْکَیْلَ إِذَا کِلْتُمْ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ ۚ ذَٰلِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلًا ﴿٣٥﴾
و پیمانه و ترازو را وقتی چیزی را وزن می کنید به تمام بدهید و با ترازوی درست و سالم وزن کشی را انجام دهید که آن بهتر و در تأویل نیکوتر است ﴿۳۵﴾

وَلَا تَقْفُ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ ۚ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کُلُّ أُولَـٰئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا ﴿٣٦﴾
و از چیزی که به آن دانش نداری (و در بارۀ آن نمیدانی) دنباله روی نکن که حتماً از شنوایی و بینایی و ادراک همۀ آنها مورد پرسش قرار می گیرند﴿۳۶﴾

وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّکَ لَن تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولًا ﴿٣٧﴾
و در زمین با غرور و ادعا راه نرو که تو هرگز نمی توانی زمین را پاره کنی و هرگز ( در تنومندی و هیکل ) به بلندی کوهها نمی رسی﴿۳۷﴾

کُلُّ ذَٰلِکَ کَانَ سَیِّئُهُ عِندَ رَبِّکَ مَکْرُوهًا ﴿٣٨﴾
همه ی آن (آنچه در بالا برایت خوانده شد) گناه است و در پیشگاه پروردگارت نا خوشایند است﴿۳۸﴾

ذَٰلِکَ مِمَّا أَوْحَىٰ إِلَیْکَ رَبُّکَ مِنَ الْحِکْمَةِ ۗ وَلَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّـهِ إِلَـٰهًا آخَرَ فَتُلْقَىٰ فِی جَهَنَّمَ مَلُومًا مَّدْحُورًا ﴿٣٩﴾
(تمام آنچه در بالا برایت خوانده شد) آن از حکمت است آن چیزی که پروردگارت به سوی تو وحی میکند و با خدا الهۀ دیگری قرار نده  که در جهنم  نکوهش شدۀ طرد شده افکنده می شوی ﴿۳۹﴾

همانگونه که در آیات فوق متذکر میشود این احکام حکمت هستند و قرآن میگوید که آنها حکمت هستند از این دست آیات باز هم در قرآن هست که حکمت را ترویج میکنند و حکمت از جانب خدای حکیم است و نه باورهای غلطی که منسوب به رسول به صورت افترا و دروغ بیان میشود که وجود مبارک رسول هم از این مفتریان بیزار است...!